Բորբոքային պրոցեսի անցում կաթնատամից մշտական ատամի սաղմին ( այս դեպքում մշտական ատամը ծկթի արդեն իսկ փչացած), Մշտական ատամի ռետենցիա (վաղաժամ հեռացված կաթնատամի տեղը շատ արագ փակվում է, և նրան հաջորդող մշտական ատամը, բավարար տեղ չունենալով, չի կարողանում ծկթել և մնում է ծնոտի ոսկրում), Ռոտացիա(երբ մշտական ատամը ծկթում է իր առանցքի շուրջը պտտված դիրքով), Ծնոտների անկանոն զարգացում և դեֆորմացիա, Ատամնաշարերի ծռում,Կծվածքի խախտում,Մարսողական խնդիրներ(երբ կան բացակա ատամներ, երեխան չի կարողանում նորմալ ծամել)։ Վերը նշված խնդիրներն արդեն հնարավոր է լինում շտկել միայն բարդ և թանկարժեք օրթոդոնտիկ բուժման օգնությամբ։ Այդ պատճառով պետք է կաթնատամը պահպանել այնքան ժամանակ, քանի դեռ այն չի փոխարինվել իրեն հաջորդող մշտական ատամով, իսկ կաթնատամները սկսում են մշտականներով փոխարինվել նորմայում 6-12տ հասակում։ Սակայն եթե կաթնատամը բուժելու կամ պլոմբելու հնարավորություն չկա, ցուցված է հեռացման հետևյալ դեպքերում.
Երբ կա բորբոքային պրոցես,որի բուժումն անարդյունավետ է ,Երբ մշտական ատամի ծկթման ժամանակն է,բայց կաթնատամի արմատները դեռևս ներծծված չեն, Երբ կաթնատամը շատ է շարժվում և խանգարում է երեխային, Կաթնատամների տրավմաների դեպքում։ Հեռացված կաթնատամի տեղը պահվում է փոքրիկ տեղապահպանիչների օգնությամբ՝մինչև մշտական ատամի ծկթումը։